Het jaar loopt ten einde, de eerste helft van het seizoen zit er op en ook hebben wij een winterkampioen en dat is Patrick. Begin november stond René nog bovenaan, maar terwijl René ruim een maand door Australië en omgeving trok, bleef Patrick thuis en ging door met winnen. Dat René een aanwinst is voor de club, is intussen wel duidelijk.
Kijken we naar de uitslagen en de stand na 15 ronden, dan vallen een paar dingen op. Allereerst zijn daar de hoge plaatsen voor Steffen en Emile. Dat zij op de hielen gezeten worden door Joop en Albert is ook niet iets wat in de lijn der verwachting ligt. Verheugend is het wel. Hoewel met het klimmen van hun jaren het lichamelijk ongerief toeneemt, lijkt hun geest aan een nieuwe jeugd te zijn begonnen. Het eind van hun schaakontwikkeling is dan ook nog lang niet in het zicht. De dertigers en veertigers onder ons gaan nog zware tijden tegemoet.
Van Robbie, Chiel en Paul vallen de resultaten nogal tegen. Wat daarvan de reden is, is mij onbekend. Hopelijk vinden zij in de tweede helft van het seizoen hun vertrouwde vorm weer terug. Ook Jan bakt er tot nu toe weinig van. Maar na acht nederlagen op rij, heeft hij zijn laatste vier partijen gewonnen. Hij lijkt ontketend.
Frank vdR staat ook niet hoog, want hij verliest meestal. Maar in tegenstelling tot vorige seizoenen zijn het nipte nederlagen. In diverse partijen had hij de winst voor het grijpen, maar faalde hij op het moment suprême. Onmiskenbaar heeft een sprong voorwaarts gemaakt. Ga zo door, Frank.
Onderaan bengelen Henk en Jan-Willem. Dat komt niet omdat zij van ons allen het slechtst schaken, maar omdat zij niet spelen. Bij Jan-Willem is een nieuwe werkkring met veel werkdruk de oorzaak, bij Henk is het het gevolg van getob met de gezondheid. We wensen Henk een snel en definitief herstel en hopen hem binnenkort weer op de club te zien.
Jan R.
stolberglaan
