stolberglaan

stolberglaan

Verslag ronde 15

Met wisselend gemoed, dit afhankelijk van de uitslag, zijn de verslagjes deze keer geschreven door betrokkenen. Wie goed leest, kan hier en daar op de achtergrond het tandengeknars horen.

Over de partij Erik – Patrick meldt Patrick:
Altijd spektakel, een partij tussen ons. Ook nu. Ik offerde een pion in de opening waardoor ik een aanval op kon opbouwen. Erik nam deze pion aan en na een aanval op zijn Dame won ik een tempo. Dit tempo bleek mij twee pionnen op te leveren.
De druk op Eriks stelling bleef, maar er was ook tegendruk. Omdat de stukken goed konden samenwerken, zat er zelfs een stikmat in, dit had Erik onderschat.
In tijdnood gaf ik mijn stelling uit handen. Met twee pionnen voor en nog één minuut op de klok tegen dertig minuten ging het alsnog fout.

Emile schrijft over zijn partij tegen Liedewij:
Liedewij speelt na een wat gedrukte opening goed en gedurfd. Dat leidt na enige verwikkelingen tot remise. ( En hierbij liet hij het, want Emile is een heer. In werkelijkheid ging het anders. Ze hadden elkaar elk een uur bedenktijd te veel gegeven, dus toen paps zijn dochter kwam ophalen, zaten ze nog midden in hun partij en Liedewij was gedwongen haar Dame in te leveren in ruil voor een Toren. Op dat moment bood Emile remise aan. J.R.).

Frank, met zwart, kroop tegen Jan door het oog van de naald.
Via zetverwisseling na 1.e4,Pf6 ontstond een hoofdvariant van de Leeuw. Wit begon toen uit de losse pols een wilde aanval met Lc4, Ph4, f4 en Pd5. Ik dacht dat dit goed zou uitpakken voor zwart maar net toen ik dacht op c4 een stuk te winnen, speelde Jan Lxf4 met allerlei dreigingen wanneer Zwart inderdaad die Loper op c4 zou pakken. Ik pakte dus maar niet en stond erg slecht maar hoopte in een eindspel met een kwaliteit minder nog wat remisekansen te krijgen. Het werd een eindspel met slechts een pion minder, maar in dit eindspel was ik in feite kansloos. Jan liet mij echter liefdevol met een remise-aanbod ontsnappen... Bedankt Jan. Ik zal het nooit vergeten. Frank.

Steffen verloor van Robbie. Dat ging zo.
Een rustige ontwikkeling in de Italiaanse opening ( volgens mij was het de Petrov, voorheen het Russich. J.R.) bracht de stukken in stelling, waarbij wit de Dame en een Toren op de 3de rij had en Zwart met een vork de Toren te pakken kreeg. Later bleek dat Wit beter de Dame had kunnen laten staan, daar Wit bij de dan ontstane koningsaanval een Dame terug zou hebben gekregen.Nu echter was de aanval van Zwart niet meer te houden, zeker niet na een penning van mijn Dame.

De partij tussen Paul en Joop riep de vraag op hoe oud je nog kunt zijn om iets te leren. Iets duidelijker geformuleerd: op welke leeftijd stopt dit vermogen? Het partijverloop gaf op deze vraag een somberstemmend antwoord.
Joop: oom Paul gaf zijn neefje Joop een lesje Siciliaanse opening. Ondanks alle waarschuwingen van Eric in het verleden speelde ik toch weer f6, terwijl Eric op afstand toekeek en zag dat dat dus niet goed was!

Voor de uitslagen en stand zie ook hier>>.

Jan R.

14 ronde interne competitie

De eerste echte clubavond in De Bonte Os kunnen we met een gerust hart uiterst geslaagd noemen. Terwijl er zes mensen van ons tweede tegen 6 mensen van Pallas aan het schaken waren, werden er ook nog vier partijen voor de interne competitie gespeeld. En niemand zat op elkaar lip. Op de tafels waaraan gespeeld werd kon je behalve bord en klok ook je kop koffie kwijt, en dan nog hield je ruimte over voor je notatieboekje. Het was wel even wennen dat je er niet een stoel hoefde bij te halen om je kopje koffie op te zetten, maar voor zover ik dat heb kunnen waarnemen, heeft niemand dit als handicap van ons nieuwe onderkomen ervaren. Wat wel echt wennen is, is dat we nu zelf verantwoordelijk zijn voor wat we op een speelavond naar binnen werken. Of beter gezegd: niet aan het halen moet worden gewend, maar aan het betalen. Bijhouden wat je gedronken hebt, dat dan vermenigvuldigen met de prijs die er voor staat en dan de uitkomst van die vermenigvuldiging in euro’s ( of gedeelten daarvan) op het dekblad van de koelkast neerleggen. Dat lijkt het echte wennen te zijn waaraan nog niet iedereen gewend is.
Maar verder was het een mooie avond waarop het tweede met 4 – 2 Pallas versloeg en in de interne competitie enkele verrassende uitslagen vielen te noteren.

Uitslagen ronde 14

Chiel – Henk 0 – 1
Eric – Frank S 1 - 0
Robbie – Paul 0 – 1
Liedewij – Dylan 0 – 1


Henk was, na enige tijd afwezig te geweest vanwege kwakkelen met de gezondheid, weer in ons midden. Meneer Keizer, onze systeembeheerder, had hem aan Chiel gekoppeld die een zware dag achter de rug had. De vraag was hier dus vooral wie de beste conditie zou hebben. Dat bleek Henk te zijn. Voor Chiel stonden er te veel stukken op het bord en om het het geheel wat overzichtelijker te maken, begon hij stukken weg te geven. Henk profiteerde dankbaar van deze attenties en won.
Paul won van Robbie en dat deed hij fraai en op zijn Dellemans. Robbie dacht een vorkje te hebben met als resultaat stukwinst, maar Paul offerde creatief een Loper op h2 en haalde daarna een rijtje stukken van Robbie op.
Frank offerde tegen Eric een kwaliteit en dacht daarmee een gevaarlijke vrijpion te hebben gecreëerd. Dit bleek nogal tegen te vallen (voor Frank, niet voor Eric natuurlijk), waarop Eric een pion offerde en een echte vrijpion kreeg.
Liedewij moest tegen Dylan. Dylan is nu een jaar lid van onze club en zit op ongeveer 2/3 van stap 2. Zijn pech is dat hij, gelet op de leeftijd van de andere kinderen van onze jeugdafdeling, te oud is. Zijn pre is dat hij razend enthousiast is. Elke clubavond komt, weer of geen weer, op zijn fiets uit Ellecom en fietst na afloop weer terug. En hij is zeer leergierig. De komende maanden zal hij nog wel veel op zijn donder krijgen, maar na de vakantie, als hij met stap drie bezig is, zal de onderste helft van onze ranglijst een zware kluif aan hem krijgen. En hij begon goed. Door de snelheid en zelfverzekerdheid waarmee hij zijn zetten uitvoerde, bracht hij Liedewij behoorlijk in paniek. Die kwam dan ook al snel een stuk achter. Eenmaal van de eerste schrik bekomen, merkte ze dat snelheid en precisie niet hand in hand hoeven te gaan en kwam een stuk voor. Waarna Dylan weer en Liedewij weer en zo ging dat nog een tijdje door. De laatste die een stuk voor kwam, was Dylan, die dus won.

Jan R.