Chiel kwam tegen Robbie een pion achter. Dat had nog niet beslissend hoeven te zijn, als hij vervolgens niet een Paard had weggegeven. Dat deed hij dus wel en dat was dus beslissend.
Albert en Jan Willem hielden de stellingen lang in evenwicht. Maar toen Jan Willem met f6 zijn stelling opende voor Alberts zwarte Loper, kwam de hele witte krijgsmacht er achteraan en mat volgde snel.
FrankvdR trof Patrick. Daar trof hij het niet mee. Patrick drong/dwong de witte stukken naar velden waar zij een vorkje mogelijk maakten een dat kostte Frank een stuk. Lang spartelde hij nog tegen, maar het eindigde met een fraai mat.
Joop trok tegen Steffen vanaf acquit ten aanval. maar, zoals dat wel vaker met hem het geval is, op het moment suprême durfde hij niet door te drukken. Steffen wist de c-lijn te openen, rukte daar met zijn pion op naar c4, wist ook nog een Toren onaantastbaar de stelling van Joop binnen te laten dringen en rolde vervolgens bekwaam die stelling op.
De partij van de avond was die tussen Paul en René. Geen van de twee is dol op verdedigen, dus kozen beiden de aanval. De vraag was dus welke de dooorslag zou geven. Op het antwoord moesten we lang wachten. Eerst leek René de beste papieren te hebben. Maar Paul wist koelbloedig onheil te voorkomen en nam de aanval over. Veel tijd hadden ze toen niet meer. René gooide in een alles of niets poging ook de twee pionnen die voor zijn Koning stonden in de strijd, de Dame van Paul kwam binnen, Paul overzag, waarschijnlijk, een winnende voortzetting en de kansen leken weer te keren in het voordeel van René. Maar weer kwam Paul terug en met nog ongeveer een halve minuut op de klok vond René dat hij op moest geven. Dit maakte hij dus kenbaar. De ontknoping die hierop volgde, kunnen we zonder meer uniek en hoogst dramatisch noemen. Paul sloeg het aanbod tot capitulatie af, wilde, kennelijk, schakend deze bloedstollende partij afmaken, maar maakte, even de concentratie kwijt, meteen zo’n blunder dat hij kon opgeven. Ongelooflijk.
stolberglaan
2e en 3e ronde interne competitie
Ook in de derde ronde zette FrankvdR zijn onstuitbare opmars voort. Liet hij in de eerste ronde tegen Fons nog drie keer de winst aan zijn neus voorbijgaan, in de tweede ronde kende hij geen pardon en versloeg Jan-Willem. Mocht iemand gedacht hebben dat deze winst het gevolg was van een vergissing van JW in zijn voordeel, dan had ie het mis. In de derde moest Steffen, met wit toch altijd een geduchte tegenstander, eraan geloven. En zo heeft Frank nu, na drie ronden, al meer partijen gewonnen als vorig jaar in het hele seizoen. Kennelijk heeft hij in de vakantie ergens het licht gezien. We zullen hem serieus moeten gaan nemen.
Chiel is weer helemaal Chiel en sprokkelt zijn punten bij elkaar zoals alleen hij dat kan. Neem nou zijn partij tegen Patrick uit de derde ronde. Heeft ie alleen nog zijn Koning en Patrick een Toren + een handvol pionnen. Geeft Chiel op? Nee, hij speelt door, want Patrick heeft nog maar een seconde of 50 op zijn klok. En zie, als Patrick nog 42 seconden op de klok heeft, krijgt Chiel gelijk, want hij wordt pat gezet. Zuur voor Patrick, maar wat een lol voor Chiel.
Van de nieuwkomers beleefde René aanmerkelijk meer plezier aan zijn eerste speelavond dan Jan Willem. Tegen Jan kwam hij vrij beroerd uit de opening. Maar toen die voor artisticiteit koos in plaats van voor de botte bijl, kon René het initiatief overnemen en daarna was er geen houden meer aan. Jan werd hardhandig weggecombinneerd en boekte zijn derde nul. René boekte zijn eerste overwinning.
Uitslagen
Ronde 2:
Ronde 3
Chiel is weer helemaal Chiel en sprokkelt zijn punten bij elkaar zoals alleen hij dat kan. Neem nou zijn partij tegen Patrick uit de derde ronde. Heeft ie alleen nog zijn Koning en Patrick een Toren + een handvol pionnen. Geeft Chiel op? Nee, hij speelt door, want Patrick heeft nog maar een seconde of 50 op zijn klok. En zie, als Patrick nog 42 seconden op de klok heeft, krijgt Chiel gelijk, want hij wordt pat gezet. Zuur voor Patrick, maar wat een lol voor Chiel.
Van de nieuwkomers beleefde René aanmerkelijk meer plezier aan zijn eerste speelavond dan Jan Willem. Tegen Jan kwam hij vrij beroerd uit de opening. Maar toen die voor artisticiteit koos in plaats van voor de botte bijl, kon René het initiatief overnemen en daarna was er geen houden meer aan. Jan werd hardhandig weggecombinneerd en boekte zijn derde nul. René boekte zijn eerste overwinning.
Uitslagen
Ronde 2:
Robbie – Jan 1 - 0
Emile – Albert 1 - 0
Jan W – FrankvdR 0 – 1
Fons – Joop 0 – 1
Chiel – Steffen 1 – 0
Patrick – Paul 1 - 0
Ronde 3
Frank S – Joop 1 - 0
Chiel – Patrick ½ - ½
Paul – Robbie 0 - 1
Steffen – FrankvdR 0 - 1
Emile – Fons 1 - 0
Jan – René 0 – 1
Albert oneven
Interne competitie.
Dit nieuwe seizoen zijn we niet begonnen met de algemene ledenvergadering, maar meteen met schaken. Dat blijkt ook wel wat te hebben. De hoofden zijn nog fris en zitten vol met herinneringen aan wijde horizonten en zonovergoten hoogvlakten. En starend naar bord en stukken, peinzend over de complicaties van de stelling, verrukt over de onbegrensde mogelijkheden die het schaakspel biedt, namen in sommige hoofden die zoete herinneringen de vorm van fantastische visioenen aan.
Dit leidde tot de volgende uitslagen.
Interne competitie, ronde 1.
Maar wat er achter deze eenvoudige cijfers verborgen gaat!
Verslag 1ste ronde.
Frank vdR koos meteen voor de aanval en drong met veel stukken de stelling van Fons binnen. Iets minder had ook gekund, want nu kon Fons er met een eenvoudige pionzet twee aanvallen. Loper weg, aanval weg. Daarna wisselden de kansen voortdurend. Dan stond Fons weer op winst, dan Frank. Dit ging zo door tot Frank materieel zo veel voor stond, dat verliezen nu toch onmogelijk leek. Maar voor het onmogelijke draait Frank zijn hand niet om. En dus won Fons.
Joop speelde tegen Chiel als een duivel zijn geliefde Damegambiet en kwam geweldig uit de opening met een pion voor. Maar ja, dan sta je beter en wat dan? En terwijl Joop het spoor wat uit het oog verloor, raakte Chiel op dreef. Hij won de pion terug en haalde de angel uit de stelling van Joop. En net toen de neutrale toeschouwer dacht: “Jammer Joop, daar ga je weer”, bood Chiel remise aan. Moest hij vroeg op? Was hij opgelucht dat ie de dreigende nul had weten te voorkomen. Is Chiel een altruïst? (En zo ja, waarom dan nooit tegen mij?J.R). Hoe dit ook zij, Joop accepteerde dit aanbod gretig.
Jan offerde, in een opening die vroeger “het Russisch” werd genoemd, op de 4de zet een Paard tegen Paul door in te slaan op f7. Hij kreeg daar twee pionnen, een voorsprong in ontwikkeling en aardige aanvalskansen voor terug.
Na 15 zetten stond Pauls verdediging op instorten. Paul had zich dan ook niet zo met zijn verdediging beziggehouden, maar met het geniepig opzetten van een tegenaanval.
Omdat hij aanmerkelijk sterker aanviel dan Jan zich verdedigde, ging de winst dus naar Paul.
Steffen en Emile gingen er in hun partij, die aanvankelijk nog wel iets op Siciliaans leek, vol tegen aan. Complicaties werden niet geschuwd, integendeel, het leek er eerder op of ze er alleen maar waren om ze nog gecompliceerder te maken. Enige duidelijkheid leek er te komen toen Emile na lang nadenken uit 15 minuten gepieker de verkeerde conclusie trok en een Loper weggaf. Hij kreeg hier wel twee pionnen voor terug. Kon Steffen hiervan profiteren? Niet echt. Toen de twee pionnen van Emile 2 vrijpionnen werden, werd het weer knap ingewikkeld, terwijl voor beiden de tijd begon te dringen. Steffen bleek hiertegen het best bestand. Hij plaatste een paardvork en won een Toren en de partij.
Bij Robbie en de andere Frank ging het lange tijd gelijk op. Toen de meeste stukken al van het bord waren, werden ook nog de laatste Torens geruild. Robbie hield een Paard over en 6 pionnen, Frank een Loper en 6 pionnen.
Zo’n materiaalverhouding is voor de liefhebber altijd interessant. Wat zal sterker blijken, Paard of Loper? Omdat de pionnen verdeeld op de twee vleugels stonden, leek de Loper van Frank een klein plusje te betekenen. Hierbij kwam even later nog een witte Koning die door de Loper afgesneden werd van het slagveld. Dit tweede plusje vormde uiteindelijk de doorslag in een pionnen-doorbraak op de damevleugel.
Het eindspel met de analyse volgt binnenkort.
Jan R.
Dit leidde tot de volgende uitslagen.
Interne competitie, ronde 1.
Frank vdR – Fons 0 – 1
Steffen – Emile 1 – 0
Joop – Chiel ½ - ½
Robbie – Frank S 0 – 1
Jan – Paul 0 – 1
Maar wat er achter deze eenvoudige cijfers verborgen gaat!
Verslag 1ste ronde.
Frank vdR koos meteen voor de aanval en drong met veel stukken de stelling van Fons binnen. Iets minder had ook gekund, want nu kon Fons er met een eenvoudige pionzet twee aanvallen. Loper weg, aanval weg. Daarna wisselden de kansen voortdurend. Dan stond Fons weer op winst, dan Frank. Dit ging zo door tot Frank materieel zo veel voor stond, dat verliezen nu toch onmogelijk leek. Maar voor het onmogelijke draait Frank zijn hand niet om. En dus won Fons.
Joop speelde tegen Chiel als een duivel zijn geliefde Damegambiet en kwam geweldig uit de opening met een pion voor. Maar ja, dan sta je beter en wat dan? En terwijl Joop het spoor wat uit het oog verloor, raakte Chiel op dreef. Hij won de pion terug en haalde de angel uit de stelling van Joop. En net toen de neutrale toeschouwer dacht: “Jammer Joop, daar ga je weer”, bood Chiel remise aan. Moest hij vroeg op? Was hij opgelucht dat ie de dreigende nul had weten te voorkomen. Is Chiel een altruïst? (En zo ja, waarom dan nooit tegen mij?J.R). Hoe dit ook zij, Joop accepteerde dit aanbod gretig.
Jan offerde, in een opening die vroeger “het Russisch” werd genoemd, op de 4de zet een Paard tegen Paul door in te slaan op f7. Hij kreeg daar twee pionnen, een voorsprong in ontwikkeling en aardige aanvalskansen voor terug.
Na 15 zetten stond Pauls verdediging op instorten. Paul had zich dan ook niet zo met zijn verdediging beziggehouden, maar met het geniepig opzetten van een tegenaanval.
Omdat hij aanmerkelijk sterker aanviel dan Jan zich verdedigde, ging de winst dus naar Paul.
Steffen en Emile gingen er in hun partij, die aanvankelijk nog wel iets op Siciliaans leek, vol tegen aan. Complicaties werden niet geschuwd, integendeel, het leek er eerder op of ze er alleen maar waren om ze nog gecompliceerder te maken. Enige duidelijkheid leek er te komen toen Emile na lang nadenken uit 15 minuten gepieker de verkeerde conclusie trok en een Loper weggaf. Hij kreeg hier wel twee pionnen voor terug. Kon Steffen hiervan profiteren? Niet echt. Toen de twee pionnen van Emile 2 vrijpionnen werden, werd het weer knap ingewikkeld, terwijl voor beiden de tijd begon te dringen. Steffen bleek hiertegen het best bestand. Hij plaatste een paardvork en won een Toren en de partij.
Bij Robbie en de andere Frank ging het lange tijd gelijk op. Toen de meeste stukken al van het bord waren, werden ook nog de laatste Torens geruild. Robbie hield een Paard over en 6 pionnen, Frank een Loper en 6 pionnen.
Zo’n materiaalverhouding is voor de liefhebber altijd interessant. Wat zal sterker blijken, Paard of Loper? Omdat de pionnen verdeeld op de twee vleugels stonden, leek de Loper van Frank een klein plusje te betekenen. Hierbij kwam even later nog een witte Koning die door de Loper afgesneden werd van het slagveld. Dit tweede plusje vormde uiteindelijk de doorslag in een pionnen-doorbraak op de damevleugel.
Het eindspel met de analyse volgt binnenkort.
Jan R.
Abonneren op:
Posts (Atom)